Wielewaal: een wijk in transitie

Wielewaal is een wijk in transitie. Een plek waar persoonlijke verhalen botsen met stedelijke plannen. De beelden tonen bewoners die hun vertrouwde omgeving moeten verlaten, maar ook huizen in vervallen staat waarbij je je afvraagt of dit behouden had kunnen blijven. Het is de zichtbare spanning tussen behoud en vooruitgang. Kritische vragen kunnen zijn: wat blijft er over van een buurt wanneer je vernieuwd? Wordt er geluisterd naar de oude bewoners? En wie bepaalt wat “verbetering” werkelijk betekent: de stad, de ontwikkelaar, of de mensen die hier hebben geleefd?

De singel: plekken van ontmoeting

De groenstroken langs de singels vormen een ademruimte in de stad, waar uiteenlopende groepen mensen samenkomen, maar zelden écht mengen. Mijn foto’s tonen hoe iedereen op zijn eigen manier geniet van deze plekken: samen breien, of alleen genieten van de zon. Het contrast tussen gedeelde ruimte en gescheiden werelden roept vragen op over toegankelijkheid, sociale grenzen en de subtiele lijnen die bepalen wie zich waar thuis voelt in de stad

De kapitein

Het verhaal van de kapitein in het Zuiddiepje laat zien hoe ook op het water de stad haar grenzen stelt. Jarenlang lagen hier schepen afgemeerd in een gedoogzone, een grijs gebied tussen wonen en verdwijnen. Voor de bewoners was het een vorm van vrijheid, een drijvend thuis aan de rand van Rotterdam, maar voor de gemeente een onwettige situatie. Wanneer de kapitein hoort dat hij moet vertrekken, weet hij nog niet waarheen. Zijn onzekere toekomst weerspiegelt de kwetsbaarheid van mensen die leven op plekken waar de regels tijdelijk ruimte laten voor menselijkheid, totdat de stad besluit dat het anders moet

Litlle C: enclave of scharnier in de stad

Little C presenteert zich als een nieuwe, levendige stadswijk, een zorgvuldig ontworpen mix van wonen, werken en recreatie, met een stoer stedelijk karakter. Toch roept deze ogenschijnlijk perfecte plek vragen op over voor wie de stad eigenlijk gebouwd wordt. Achter de esthetiek van baksteen, bruggetjes en waterlopen schuilt een vorm van exclusiviteit: een wijk die vooral toegankelijk is voor wie het kan betalen. Waar in projecten als Wielewaal of het Zuiddiepje mensen moeten wijken, lijkt Little C juist het toonbeeld van een stad die zich heruitvindt voor een select publiek. De foto’s nodigen uit om na te denken over stedelijke schoonheid en over wie daarin nog een plek vindt

Het oude noorden: Gentrificatie en segregratie

In het Oude Noorden wordt zichtbaar hoe verschillende werelden naast elkaar bestaan. Op de Oogstmarkt, een plek waar vooral witte, hoogopgeleide Rotterdammers samenkomen, krijgt de wijk een nieuw vormgegeven gezicht. Even verderop, in de Zwart Janstraat, bevindt zich de grootste islamitische winkelstraat van Nederland, een levendige plek waar handel, ontmoeting en cultuur elkaar kruisen. De foto’s tonen deze twee sferen niet als tegenpolen, maar als parallelle realiteiten binnen één stad, waarin de grenzen tussen nabijheid en afstand subtiel zichtbaar worden.

Waar de stad hecht: sociaal-maatschappelijke organisaties als lijm van de buurt

Tussen de grote stedelijke veranderingen door ontstaan in Rotterdam talloze kleine initiatieven die de stad op een andere manier vormgeven. In plekken als het Bollenpand, het Huis van de Buurt en BuurtBuik zie je hoe bewoners zelf verantwoordelijkheid nemen voor hun omgeving, niet vanuit beleid, maar vanuit nabijheid en zorg. Hier wordt gedeeld, gerepareerd en gekookt, vaak met beperkte middelen maar met een groot gevoel voor gemeenschap. Deze initiatieven vormen een tegenstem in een stad die steeds vaker wordt gestuurd door marktlogica: ze laten zien dat stedelijke vernieuwing ook van binnenuit kan groeien, vanuit aandacht en samenwerking